‘Zonder vrijwilligers ligt het op zijn gat’

De geschenkbon moet Fred nog inwisselen bij de Wereldwinkel in Oosterwolde. Maar dat de wethouder en locoburgemeester Engbert van Esch persoonlijk de vrijwilligers Award naar locatie Zeuvenakkers van Trajectum bracht, dat deed de bewoners veel deugd. Niet alleen Fred werd in het zonnetje gezet, maar met hem nog dertien andere cliënten die zich inzetten voor het reilen en zeilen in het orthopedagogisch behandel- en wooncentrum in Appelscha. ‘Zonder vrijwilligers ligt het op zijn gat. We moeten er zelf de schouders onder zetten. Dat doen we met elkaar. De waardering die we daarvoor krijgen doet ons erg goed.’

Bezoek én beloning

Begin juni toog de wethouder met een doos vol cadeaus naar Zeuvenakkers nadat eerder een afvaardiging van het behandel- en wooncentrum al op het gemeentehuis was gefeliciteerd. Omdat niet alle vrijwilligers daar aanwezig konden zijn, besloot Van Esch zelf langs te komen. ‘Het was een hele feestelijke avond’, vertelt Fred terugkijkend. ‘Het is natuurlijk wel zo dat als je vrijwillig iets doet, je hoopt dat het in goede aarde valt en dat je er ook iets voor terugkrijgt.’ Het cadeau bestond uit een mooi gemaakt boeket met snoepgoed, thee en cadeaubonnen. ‘Heel mooi’, aldus de cliënt. ‘Voor niets gaat de zon op.’ Hij lacht tevreden.

Waardering is onbetaalbaar

Waar het bij vrijwilligerswerk vooral om gaat, legt Fred geduldig uit, dat je er lol in hebt zelf iets op te pakken. De waardering die vrijwilligers vervolgens voor hun inzet krijgen is onbetaalbaar. ‘Ik vind het leuk om te doen. Eerst als DJ en barmedewerker en vervolgens in de cliëntenraad. Ik ben nu al een tijd voorzitter. We doen het voor de medebewoners.’ Op Zeuvenakkers wonen 58 cliënten, bijna een derde is actief in de recreatiecommissie, de cliëntenraad of als DJ en barmedewerker. ‘Er zijn veel activiteiten. Dat kan alleen als we het zelf oppakken. Het is belangrijk dat iedereen het naar de zin krijgt, want Zeuvenakkers is voor ons toch onze thuisbasis. Als je hier woont, moet je je ook thuisvoelen.’

De toekomst lacht Fred toe

Fred woont al bijna zes jaar op Zeuvenakkers. Hij verhuisde naar Appelscha vanuit Meppel, waar hij op zichzelf woonde maar waar het ‘hartstikke slecht’ met hem ging. ‘Ik had geen vertrouwen in mezelf. Ik dacht dat het nooit meer goed kon komen.’ De eerste maanden bij Trajectum verliepen moeilijk. ‘In de beginfase was ik heel negatief.’ Geleidelijk ging de knop om, mede doordat hij vrijwilligerswerk kon doen. ‘Daardoor kreeg ik meer zelfvertrouwen en ging ik dingen veel positiever inzien. Ik weet nu wie ik ben en kan beter naar mezelf kijken.’ De slechte periode heeft hij afgesloten. ‘Ik kijk niet meer terug, maar vooruit.’
De toekomst lacht hem toe. Fred gaat verhuizen naar een woonvoorziening in Drenthe. ‘Ik ben klaar met mijn dingen hier en ga een stapje verder.’ Omdat hij goed van de tongriem is gesneden werd hij al snel gevraagd voor de cliëntenraad. ‘Je moet wel je mond durven open te trekken.’ Er is het nodige bereikt zoals een uitbreiding van het zenderpakket voor televisie en toegang tot internet voor cliënten onder voorwaarden. ‘Als je iets wilt moet je eerst overleggen. Dan krijg je veel voor elkaar. Er wordt goed naar ons geluisterd.’

‘Iedereen gaat mij ook missen’

Hij pakt graag dingen aan, vertelt Fred opgewekt. Als hij in de woonvorm zijn intrek heeft genomen, gaat hij weer vrijwilligerswerk doen. Hij heeft al geregeld dat hij het terreinonderhoud op zich mag nemen. ‘Dat doe ik op Zeuvenakkers ook, ik ben de enige die op een zitmaaier mag rijden.’ Het terrein in Nooitgedacht is nog groter. ‘Ik ga me niet vervelen.’ Toch zal Fred de bewoners en medewerkers missen. ‘Al klinkt dat misschien raar.’ Dan vervolgt hij met pretogen. ‘Iedereen gaat mij ook missen. Het gezellige babbeltje met mij is er dan niet meer. Want zo zit ik in elkaar. Ik ben heel sociaal.’ Een ding heeft hij zich wel voor genomen. ‘Ik ga niet stilletjes weg.’ Hij wil in stijl vertrekken. Met een feestavond waarop hij als vanouds de muziek verzorgt. Lachend: ‘Draaien met die hap.’

De volgende vrijwilligers kregen een Award uitgereikt: Marcel, Richard, Yuri, Gerrit Jan, Jimmy, Michael, Angelo, Kevin, Remon, Erik, Bert, Martijn, Harry en Fred.